The Taming of the Shrew - Nieokiełznana komedia w czarno-białym świecie!
Rok 1908 był okresem przełomowym dla kina, kiedy to nowe technologie otwierały przed twórcami nieograniczone możliwości. W tym właśnie roku powstała adaptacja jednej z najsłynniejszych sztuk Williama Shakespeare’a – “The Taming of the Shrew” (Uкрощение строптивой).
Oczywiście film ten, w porównaniu do współczesnych produkcji, może wydawać się prymitywny. Czarno-biały obraz, statyczne kadry i brak efektownej muzyki mogą początkowo zniechęcać widzów przyzwyczajonych do hollywoodzkiego przepychu. Jednakże “The Taming of the Shrew” ma w sobie urok niepowtarzalności, który trudno znaleźć w produkcjach współczesnych. Jest to swoisty dokument epoki, świadczący o początkach kinematografii i fascynacji teatrem.
Fabuła – walka płci na scenie
Akcja filmu osadzona jest w XVI-wiecznej Włoszech. Głównymi bohaterami są dwie siostry: Katarzyna (Katherine), kobieta o ognistym temperamencie i niezależnym charakterze, oraz jej młodsza siostra Bianka (Bianca), która jest uosobieniem delikatności i łagodności.
Lord Petruchio (Petruchio), bogaty kawaler z innego miasta, przybywa do Padwy w poszukiwaniu żony. Jego wybór pada na Katarzynę, znaną ze swego trudnego charakteru. Petruchio podejmuje się „ukorzenia” Kateryny, stosując różne metody manipulacji i psychicznej przemocy.
W filmie obserwujemy niezwykłą grę sił między Katarzyną a Petruchio. Ona, zdeterminowana by zachować swoją wolność, stawia opór, odrzucając wszystkie próby „ukorzenia”. Petruchio jednak nie poddaje się, a jego uporczywość i spryt ostatecznie doprowadzają do posłuszeństwa Katarzyny.
Aktorstwo – teatr przeniesiony na ekran
W roli głównej występują: Florence Lawrence jako Katarzyna i Harry Benham jako Petruchio. Ich gra aktorska jest typowa dla epoki, z naciskiem na gesty i mimikę twarzy.
Lawrence znakomicie oddaje charakter Katarzyny - jej buntowniczy temperament, inteligencję i skrywaną wrażliwość. Benham natomiast kreuje postać Petruchio jako człowieka pewnego siebie, charyzmatycznego i nieco bezwzględnego.
Tematyka – wieczna walka płci?
“The Taming of the Shrew”, zarówno w formie sztuki teatralnej jak i adaptacji filmowej, budzi kontrowersje ze względu na przedstawione relacje między mężczyzną a kobietą. Film pokazuje Petruchio jako postać dominującą, która udaje się „ukoić” Katarzynę.
Należy jednak pamiętać o kontekście historycznym. W czasach Shakespeare’a takie podejście do roli kobiety w społeczeństwie było powszechne.
Dzisiaj, patrząc na film z perspektywy XXI wieku, można kwestionować moralność postępowania Petruchio. Czy „ukaranie” kobiety za jej nieposłuszeństwo jest rzeczywiście słusznym rozwiązaniem?
Produkcja – skromne początki kinematografii
“The Taming of the Shrew” powstał w czasach, kiedy kina były dopiero w powijakach. Produkcje filmowe charakteryzowały się prostotą i ograniczonymi możliwościami technicznymi.
Zdjęcia do filmu realizowano w studiu Vitagraph Company of America, pioniera w dziedzinie kinematografii. Film był nakręcony na taśmie 35mm, a jego długość wynosiła około 12 minut.
“The Taming of the Shrew” - ciekawostki:
| Element | Opis |
|---|---|
| Reżyser | J. Searle Dawley |
| Scenariusz | Adaptacja sztuki Williama Shakespeare’a |
| Premiera | 1908 |
| Długość filmu | Około 12 minut |
Podsumowanie – klasyka w nowej odsłonie
“The Taming of the Shrew”, choć zrealizowany w prostym stylu charakterystycznym dla początków kinematografii, jest interesującym dokumentem epoki. Film oferuje widzom możliwość poznania klasycznej historii miłosnej w niepowtarzalnym klimacie czarno-białego kina.
Warto pamiętać, że “The Taming of the Shrew” to film z innej epoki, a jego podejście do relacji między płciami może wydawać się kontrowersyjne dla współczesnych widzów.