Kolacja na Cztery - Szybkie romanse i nieoczekiwane zwroty akcji w przedwojennym Paryżu!
Kino i teatr przeżywały rozkwit w latach trzydziestych XX wieku, a wraz z nimi ewoluowały także formy rozrywki. W 1935 roku, na ekrany kin weszła produkcja, która z miejsca zdobyła uznanie publiczności - “Kolacja na Cztery”. Film ten nie jest może dziełem mistrzowskim w stylu “Obywatela Kane’a” czy “Casablanki”, które pojawiły się później, ale ma w sobie specyficzny urok epoki i niezaprzeczalny potencjał rozrywkowy.
“Kolacja na Cztery” opowiada historię grupy przyjaciół - eleganckich paryskich dandy - którzy postanawiają zorganizować kolację dla czworga: dwóch panów i dwóch pań.
Zaproszeni są:
-
Robert: młody, bogaty playboy o fascynującym uśmieszku i skłonności do romansów
-
Georges: starszy, doświadczony kawaler, który skrywa tajemnicę z przeszłości
-
Suzanne: piękną aktorkę teatralną o temperamentnym charakterze
-
Lucile: utalentowaną malarkę, która marzy o miłości prawdziwej
Dodajmy do tego wyśmienite jedzenie, wyszukane wnętrza i atmosferę pełną elegancji, a otrzymamy koktajl idealny dla wieczoru spędzonego przy ekranie.
Film reżyserował René Clair, mistrz komedii romantycznej. Jego styl jest lekki i dowcipny, a dialogi pełne są inteligentnych aluzji i podtekstów. Aktorzy, w tym Louis Jouvet, Marcel Dalio i Danielle Darrieux, spisują się znakomicie.
Intrygujące scenariusze:
Odcinek | Temat główny | Podtytuły |
---|---|---|
I | Zawiązanie perypetii | Nieoczekiwane zaproszenie, pierwsze wrażenia |
II | Gry miłosne | Romans Roberta i Suzanne, tajemnica Georgesa |
III | Konfrontacje | Zderzenie charakterów, napięcia między parami |
IV | Rozwiązanie | Niespodziewane zakończenie, refleksje nad miłością |
Co wyróżnia “Kolację na Cztery”?
Poza komediowym klimatem, film oferuje także głębsze treści. Clair porusza kwestie tożsamości, relacji międzyludzkich i poszukiwania szczęścia.
“Kolacja na Cztery” to produkcja idealna dla miłośników klasycznego kina, a w szczególności komedii romantycznych. Film zachwyca lekkością stylu, elegancją realizacji i ciekawym scenariuszem. Nie jest to może arcydzieło, ale z pewnością warto poświęcić mu nieco czasu - szczególnie jeśli szukasz czegoś lekkiego, przyjemnego i niepretensjonalnego.
Pamiętaj! “Kolacja na Cztery” to prawdziwa perełka przedwojennego kina!